Viminacijum - od I do XIX v.n.e.

Viminacijum

Nedaleko od ušća Mlave u Dunav, 12 km od Požarevca, nalaze se ostaci Viminacijuma, glavnog grada rimske provincije Gornje Mezije i legijskog logora. Veličina i značaj Viminacijuma proistekao je iz izuzetno povoljnog geografskog položaja u sistemu odbrane severnih granica Rimske imperije, spletu saobraćajnih komunikacija i trgovačkom prometu.

Najznačajniji ostaci grada nalaze se na desnoj obali Mlave, gde su bili vojni logor i naselje, izgrađeni u drugoj polovini 1. veka. Uz logor su bila formirana manja naselja trgovaca i zanatlija. Naselje na levoj obali Mlave dobilo je gradski status u prvoj polovini 2. veka, u vreme Hadrijanove vladavine, a status kolonije Viminacijum dobija za vreme cara Gordijana III. Pravo kovanja bakarnog novca dobija 239. godine.

Sredinom 5. veka grad razaraju Huni, a 535. godine Justinijan obnavlja Viminacijum, izgradivši i manje vojno utvrđenje.

U 19. veku još su se jasno nazirali obrisi ovog naselja, široke ulice koje se seku pod pravim uglom, trgovi, pozorišta, kupatila, vodovod, i gradski bedemi.

Danas su ostali samo tragovi koji se nalaze u Narodnim muzejima u Požarevcu i Beogradu: mermerne skulpture, nadgrobne ploče i sarkofazi, nakit i posuđe.